27 februari - PAAR DAGEN BANGKOK

27 FEBRUARI BANGKOK

Vandaag vertrek ik naar Bangkok. Ik moet het land uit voor mijn visum want die verloopt de 28e en ik kan hem niet vanuit Cambodja verlengen.

8 maart hebben we een beurs in Bangkok waar de manden van MANAVA gepresenteerd worden. Dit is dus waar ik die stand voor ontworpen heb, waar ik eerder uuuuuuitgebreid over verteld heb.

Ondanks het feit dat de beurs pas 8 maart start heb ik samen met Ka Lai besloten dat ik alvast naar Bangkok vertrek. Zo ben ik meteen van mijn visum probleem af en kan ik ook meteen wat dingen regelen voor een andere opdracht die we hebben: de ASHI tote bag. In Cambodja heb je helaas niet zo’n groot aanbod voor mooie, goede kwaliteit stoffen. ASHI haalt hun stoffen die ze nu gebruiken ook uit Bangkok dus daarom word ik eropuit gestuurd om mooie stoffen te gaan zoeken voor ons ontwerp. Dat betekend dat ik zo’n 9 dagen in Bangkok verblijf voordat de beurs begint (8maart).

Gelukkaaaagh kan ik gezellig bij ons Nielsje in z’n luxe hotelkamertje logeren.

Niels is een klasgenootje van mij op SintLucas en hij loopt stage bij een interieurbedrijf in Bangkok. Hij woont in een hotelcomplex waar ie een kamertje huurt. Dit is natuurlijk mega luxe want uh hij heeft een airco, een koelkast, een mooie badkamer met een douche met warm water en toegang tot een zwembad, sportschool en een jacuzzi op het dak van het hotel. Een soort walhalla vergeleken met mijn nederig stulpje in Siem Reap waar ik geen koelkast heb en geen airco. Een badkamer met een plastic dingetje aan de muur waar mijn toiletspullen niet op kunnen staan, omdat ie zo onstabiel is dat alles eraf dondert zodra je het per ongeluk aanraakt en een douche waar een pisstraaltje koud water uit komt. Dit klinkt misschien nogaaaaaal negatief maar ik zou echt niet willen ruilen. Ik hou van mijn huissie in Siem Reap en voel me er helemaal thuis. Het biedt alles wat je nodig hebt om te leven en daarnaast realiseer ik me alleen maar meer hoe luxe ik het thuis in NL wel niet heb. Maar goed 9 dagen logeren bij Niels dus.

En terwijl ik in Bangkok verblijf, kan ik gewoon ideaal aan de lopende projecten werken en onderzoek doen voor de stoffen van ASHI.

De reis begon vanochtend heel vroeg. Ik moest om 7:15 op Sok San staan, daar zou ik worden opgehaald door de bus. Na 3 keer bellen met de ticketoffice kwam er uiteindelijk om 7:45 een tuktuk meneertje aangeraced om me naar de bus te brengen.

Rond kwart over 8 vertrok de bus richting de grens tussen Cambodja en Thailand. Daar waren we ongeveer rond een uurtje of 11. Hier moesten we te voet de grens over en zou de bus aan de andere kant van de grens weer op ons staan wachten. Eerst moesten we door de controle van Cambodjaanse grens, zodat ze kunnen registreren dat je het land verlaat, they need to stamp you out of the country ha - ha. Dit ging vrij vlot, gewoon formuliertje invullen, alle 10 de vingers op een scan leggen en een paar stempels in mijn paspoort laten zetten. Binnen 5 minuten stond ik weer buiten.

Hierna moest ik dus letterlijk te voet de grens over lopen en daar werden ik, samen met een hele horde andere mensen, naar de Thaise ambassade geleid. Hier moesten we opnieuw in de rij gaan staan om Thailand in te mogen. Dit duurde helaas wat langer, ik ben hier denk ik wel een dik uur of misschien 2 mee zoet geweest. Toen we daar eindelijk door waren moesten we nog een eeuw wachten tot de rest van de bus erdoor was. Dit komt doordat er vet veel bussen tegelijk daar aankomen en die mensen  allemaal tegelijk door die controles moeten. Uiteindelijk werden we in kleine groepjes met kleine busjes naar de grote bus wachtplaats gebracht. Hier hebben we zeker nog 2 uur gewacht tot we eindelijk vertrokken. Niemand wist wat er nou ging gebeuren en waarom het zo lang duurde maar uiteindelijk rond een uurtje of drie ging de bus eindelijk weer rijden. Toen ik mijn ticket kocht werd me verteld dat ik rond half 3 in Bangkok aan zou komen, dat was niet helemaal gelukt maar ik vond het allemaal prima. Best relaxed in zo’n bus hoor, lekker de hele dag uit t raam kijken en bietje slapen zooo. Als ik maar ergens in Bangkok zou arriveren aan het einde van de dag vond ik het allemaal goed. Ik kwam uiteindelijk rond 8 uur ’s avonds aan in Bangkok. Ik had geen bereik met mijn Cambodjaanse sim kaart in Thailand en kon Niels dus niet laten weten dat t allemaal even wat langer duurde dan gepland haha.

Toen ik eindelijk in Bangkok arriveerde werden we gedropt ergens op een random straat naast de Koh San Road. Gewoon langs de weg ook, niet eens op een parkeerplek ofzo hahaha. Maar goed tot mijn verbazing herkende ik de plek en wist ook nog gewoon de weg naar Koh San. Helemaal trots op mezelf liep ik, met die mega backpack op mijn rug en die kleine backpack op mijn borst, als n echte backpackert door Bangkok. Ik had best wel honger en besloot even lekker burgertje te gaan scoren bij de McDonalds muaha. We hebben geen McDonalds in Siem Reap dus ik dacht heee waarom ook niet he. Daar wist ik overigens ook zeker dat ik Wi-Fi kon krijgen zodat ik Niels een berichtje kon sturen. Ja ier goede excuses enzo, je had gewoon zin in een vette burger van de Mac. Ja jongans zeker waar, ik heb er ook zeer van genoten dusssss..

Nou toen ik die vieze burger opgegeten had en onmiddellijk spijt had van mijn keuze om bij de Mac te gaan eten, maakte ik dan toch maar even verbinding met de Wi-Fi. Daar belande ik in een soort van groepsapp-spam met bezorgde berichten van Nelis, die aan onze schoolfriends vroeg of iemand mijn Cambodjaanse nummer wist. Ik had namelijk tegen hem gezegd dat ik waarschijnlijk rond half 3 in Bangkok zou arriveren en hij had al die tijd niks meer van me gehoord. Dussssss he, de arme jongen maakte zich wel een beetje zorgen. Hij was zelf nog onderweg terug van zijn weekend tripje naar Koh Samet en zou op dat moment ongeveer over een uurtje terug in Bangkok zijn. Ik besloot nog even een massage te nemen en hem daarna op te gaan zoeken.

Eigenlijk had ik voor de eerste nacht een hostel geboekt omdat ik anders vanaf half 3 met mijn spullen door de stad zou moeten sjouwen tot Niels thuis zou komen. Door mijn vertraging was dat dus niet meer nodig en heb ik die geannuleerd. Dat was natuurlijk een beetje te laat, maar ik had nog niks betaald en ook geen creditcard gegevens opgegeven bij het maken van de reservering dus heb ik die mensen gemaild dat ik vandaag niet meer zou arriveren in Bangkok. Ook weer opgelost. Toen zijn we nog even gaan relaxen in de jacuzzi en lekker gaan slapen.

De volgende dag ben ik begonnen met onderzoeken waar ik het beste in Bangkok kon gaan kijken voor stoffen. Dit was nog niet zo makkelijk als het misschien lijkt want uh die stad is echt VET groot. Ik was er natuurlijk al een keer geweest twee jaar terug, maar dan kom je niet veel verder dan een paar toeristische trekpleisters en bier drinken op Koh San Road. Eigenlijk was het dus vet leuk dat ik de stad nu op een andere manier kon ontdekken en zien.

Vanaf dinsdag tot en met vrijdag heb ik mijn dagen gevuld met het rondsjeezen door heel Bangkok, op zoek naar plekken waar geschikte en mooie stoffen verkrijgbaar waren.

Woensdag avond besloten Niels en ik dat we de Lebua State tower maar eens een bezoekje moesten brengen. On top of the Lebua State Tower heb je de skybar van de film The Hangover. Dat is dus ook die skybar waar Lout en ik twee jaar geleden niet in mochten en wat uiteindelijk nog een heel avontuur werd.

Maaaar deze keer lukte het dus wel om normaal binnen te komen en heb ik uitgebreid genoten van het prachtige uitzicht over de hele stad. Helaas wel zonder Lout maar ik heb genoten voor twee haha.

Niels en ik hebben allebei één drankje genuttigd, wat ons maar liefst 34 euro in totaal gekost heeft. Maar wat mij betreft was dat het waard!

Maandag 6 maart.

Na een leuk weekendje marktjes bezoeken en shoppen, moeten we vandaag weer gewoon echt echt aan het werk. Vandaag arriveert Ka Lai in Bangkok en gaan we samen de plekken bezoeken die ik gevonden heb om de definitieve stoffen uit te zoeken en te kopen. Zodra dat gedaan is moeten er wat voorbereidingen getroffen worden voor de beurs.

Woensdag 8 maart

Vandaag ga ik een kijkje nemen op de beurs. Maar voordat ik dat ga doen moet ik eerst nog langs een paar winkels. ASHI heeft inmiddels toestemming gegeven voor de stoffen die we uitgekozen hadden en dus kan ik die nu gaan kopen.

Na dat gedaan te hebben neem ik een motor taxi richting de fair. Ik had het adres opgezocht op het Facebook evenement pagina ding en liet het aan de meneer zien, nog even onderhandeld over de prijs en ben toen achterop de scooter geklommen. Ik heb ongeveer een halfuurtje achterop die scooter gezeten en gevreesd voor m’n leven, en tot overmaat van ramp had die man geen flauw idee waar die naartoe moest. Met Google Maps probeerden we de locatie te bereiken maar ook dat verliep niet echt soepel. Uiteindelijk heeft hij me afgezet bij een groot gebouw waar het dan zou moeten zijn. Ik was inmiddels wel klaar met die motor en die man dus ik had zoiets van ja dit kan nooit ver van hier zijn dus joe bedankt en ik zoek het zelf wel uit. Helaaaaas was dat niet het geval. Het adres dat aangegeven stond op de Facebook pagina klopte niet en ik was echt nog heel ver van de plek vandaan. Uiteindelijk was het nog 3 kwartier met de taxi naar de juiste locatie.

De beurs zelf was heel interessant. Ik heb heel veel gave dingen gezien en ook veel mensen gesproken. Ik heb veel informatie kunnen verzamelen dat ook heel interessant is om te gebruiken voor school. Ook heb ik tegelijkertijd nog was promotie kunnen doen voor MANAVA. Hele leerzame en interessante dag! 

Donderdag heb ik vooral gewerkt aan mijn verslag van mijn werkzaamheden voor ASHI en bus ticket terug naar Siem Reap geregeld. Vrijdag ochtend heel vroeg ben ik met m’n grote rugzak weer terug naar Siem Reap vertrokken. Ik heb een paar super leuke dagen gehad in Bangkok maar was echt ontzettend blij dat ik weer terug kon naar mijn eigen huisje in Cambodja.